Na alle verhalen over 1.7 miljoen bezoekers bij de Burj Khalifa, gigantische verkeersopstoppingen, onverkrijgbare taxi’s en knallende prijzen besloten wij om Oud&Nieuw bij Jumeirah Beach te vieren. We zouden fietsen huren, zodat we door Dubai naar de Burj Khalifa konden fietsen. Of dat nou slim was?
Hamsteren in de supermarkt
Op Oudejaarsdag deed ik boodschappen bij een grote supermarkt. Zo druk als toen heb ik het nog nooit gezien. Bij alle kassa’s stonden rijen van 20 wachtenden. En de winkelwagens? Die waren volgeladen alsof er een hongersnood aan zou komen.
Hamsteren! Ladingen vlees, homous, moutabal, stokbroden, kaasjes en vooral gigantisch veel slagroomtaarten. Slagroomtaarten op Oud&Nieuw? Blijkbaar luidt menig cultuur daarmee het nieuwe jaar in.
Lekker op het fietsje
Het grote voordeel voor ons was dat Jumeirah Beach dichtbij ons huis is. Slechts op 11 kilometer, wat voor Dubai begrippen peanuts is. Taxichauffeurs hadden mij gewaarschuwd: “You will not get a taxi at NewYearsEve.” Hollandser kon het niet. Wij zouden lekker fietsen.
Op 30 december had ik een account aangemaakt voor de fietsverhuur, vergelijkbaar met de Witte Fietsen op de Veluwe. De meneer aan de telefoon garandeerde dat ik op Oudejaarsavond een fiets kon huren.
Rond 19 uur gingen wij ons gebouw uit, de wijk in op zoek naar een taxi. Zonder problemen reden we 5 minuten later richting het strand.
We namen het viaduct over de beruchte Sjeikh Zayed Road. Waar dé verkeersopstopping van het jaar zou staan. Uhhhhm, er was niets te zien….het verkeer scheurde gewoon met 120 kilometer over de 14-baans weg.
Burj al Arab
Hoe dichter bij de andere hotspot, de Burj al Arab, hoe drukker het zou zijn….volgens de voorspellingen, maar ook daar reed het verkeer gewoon door. Tot bij het Jumeirah Beach Hotel waar wij de fietsen gingen huren. Daar stond het ineens helemaal vast.
Zwaar opgemaakte vrouwen op hakken van 15cm en in korte gouden glitterjurkjes kwamen aan alle kanten voorbij op weg naar de chique feesten in het hotel.
Plan B
Bij de fietsverhuur was de terminal gesloten. “Ik bel ze wel, dan is het zo geregeld,” riep ik enthousiast. En ja hoor, er werd nog opgenomen door een Indiase receptionist. Hij antwoordde: “I’m sorry Ma’am. There is a problem today with this station. The technician has to fix it. But it will be tomorrow…” Typisch Dubai!
Oké, op naar een Plan B. Volgens deze meneer was er een stuk verderop een ander verhuurstation, dat waarschijnlijk wel zou werken. Ja ja….
Hup, snel weer de straat overgestoken die ondertussen behoorlijk vaststond. Warempel, ik zag een taxi die vrij was aan komen rijden. Ingestapt en richting de andere locatie. Het verkeer reed nog overal. We keken elkaar aan, betwijfelden of de Indiase fietsverhuurder gelijk ging hebben. Weet je wat zeiden we tegen elkaar, op naar Plan C.
Plan C
Niets is zo veranderlijk als het leven in Dubai. Op naar Plan C. We lieten ons naar huis brengen. Want zeg nou zelf? Op de fiets door heel Dubai fietsen, een stad zonder fietspaden…dat was wel erg opportunistisch.
Thuis snel onze auto gepakt en weer de 10 kilometer terug gereden. En dat ging best snel eigenlijk. Moet ik wel zeggen dat ik me rijk mag rekenen met mijn man die een wandelende wegenkaart en perfecte chauffeur is. We namen alle zijstraatjes en shortcuts die er zijn, net als de taxi’s.
Ja! We kwamen waar we wilden zijn. Bij het strand. Parkeren was zo geregeld. Nu op naar een restaurant. Jumeirah/Umm Sequim heeft keuze genoeg. Zeker als je alle keukens van de wereld lust en je geniet van jezelf onderdompelen in nationaliteiten.
Al snel vonden we een restaurant waar wonder boven wonder plek was. Eén verdwaalde Indiase familie zat tussen meerdere Emirati tafeltjes. Wij maakten het geheel compleet. Heerlijk gegeten en rond 22.45 uur liepen we langs de doorgaande weg. Waar ook nog steeds geen groot verkeersinfarct was.
video: EMAAR Downtown Dubai
India, Midden-Oosten en 2 Westerlingen
We konden bijna gaan aftellen tot 24.00 uur. Eerst nog een wandeling en mensen kijken. Een stuk verderop kwamen we langs een grote Moskee waar een gigantische rij stond. Voor de toiletten bleek toen we er langs liepen. Daarachter begon het strand en zat het vanuit het niets ineens vol met mensen. Picknick kleden met koelboxen, pannen vol eten. Kruidige geuren kwamen voorbij.
Ik keek mijn ogen uit!
Heel India, wat Pakistani, Arabieren en Emirati zaten hier. Families met opa’s en oma’s. Kinderen van klein tot groot, al rennend over het donkere strand. Mensen zaten spelletjes te doen. En anderen deden nog even een dutje onder een dekentje.
Alle nationaliteiten zaten door elkaar. Aan alle kanten werd er gelachen en plezier gemaakt. Waar ik mijn ogen uitkeek, werden wij net zo hard terug aan gestaard…ik hoorde mensen bijna hardop denken: “Wat doen die Westerlingen hier?”
Ik moet toegeven, wij vielen nogal uit de toon tussen deze mensenmassa.
Op naar het beste zicht
We liepen de Jumeirah Corniche af, richting de Burj al Arab. De Burj Khalifa stond volop in de knipperende lampjes, zoals altijd ’s avonds.
Een beetje zenuwachtig vroeg ik voor de zoveelste keer aan Niels: “Hoe laat is het?”
Op het uiterste puntje op het strand, bij een golfbreker, konden we de Burj Khalifa EN de Burj al Arab EN The Palm zien liggen. De perfecte plek voor het vuurwerk!
Tussen wat Emirati stonden wij geduldig te wachten tot het aftellen begon. Ik voelde mijn hartslag versnellen en ja: “HAPPY NEW YEAR!” Werd er aan alle kanten om ons heen geroepen. In de verte barste het vuurwerk los.
De 828 meter hoge Burj Khalifa knalde aan alle kanten de lucht in. Net als de Burj al Arab. De grootste pijlen gingen de lucht in. Allerlei kleuren kwamen voorbij. WOW! Dit was zo mooi, niet uit te leggen in woorden.
You Tube
Op het filmpje dat we maakten hoor je mij alleen maar als een klein kind schreeuwen: “Kijk nou! Wow! Aaaah, je moet je omdraaien; de Burj al Arab….kijk, kijk…wow. Dit is niet normaal!” En zo ga ik nog een paar minuten door.
Na bijna een kwartier was het vuurwerk afgelopen. En kwam er een bijzondere rust en stilte over het strand.
De (kleine) mensenmassa ging weer huiswaarts. Zonder files waren we zo weer thuis. “Huh? Het zou toch gigantisch druk zijn?” Thuis ging gelijk de champagne open, lekkernijen op tafel en proosten we nog eens volop op ons nieuwe jaar in Dubai.
Toch nieuwsgierig bekeken we de officiële video’s van het vuurwerk bij de Burj Khalifa. Pffffff, van dichtbij was het BIZAR! Met een diepe frons keken we elkaar aan: ”We hebben wat gemist. Volgend jaar moeten we daar zijn!”
Gelijk ging ik op internet, om een hotelkamer voor 31 december 2015 te boeken. Dit keer was ik er op tijd bij. Toch??? Helaas, was een uur voor mij net de laatste kamer geboekt. WAT? Ja, alle kamers voor 2015 zijn alweer volgeboekt.
Hoe dan ook, volgend jaar ben ik bij de Burj Khalifa…
