Aapjes kijken.
Ongegeneerd naar elkaar staren.
Alsof we in de dierentuin voor een hok staan te kijken naar het gedrag van de aapjes.
Hoofd, schouders, knie en teen
Als alle mensen samen ‘Hoofd, schouders, knie en teen’ zouden zingen, zouden we zien dat we allemaal dezelfde lichaamsdelen aanraken. We zijn bijna hetzelfde. Toch is elkaar aanstaren in Dubai heel normaal. Zoveel culturen.
Eid Mubarak
Van de week mocht ik weer ongegeneerd mensen kijken en werd ik weer nagestaard.
Grote contrasten. Op het strand van Khor Fakkan vierden duizenden Pakistani en Indiërs samen het Suikerfeest, Eid Mubarak. Er werd gedanst, gevoetbald, gepraat, gegeten en geschommeld.
Volwassen mannen gilden het uit van het plezier.
3 dagen vrij om het einde van de Ramadan te vieren. Geen 12uur ploeteren op hun werk, maar samen op pad met collega’s en vrienden. Hun plezier en geluk werkte aanstekend. Deze mannen straalden, terwijl ze elkaar duwden op de schommel. Aandoenlijk om te zien!
Bij toeval kwamen wij tijdens een roadtrip bij deze parade van feestende mensen uit.
Ik kon niet anders dan met mijn mond open van verbazing rondlopen. Duizenden mannen en een enkele vrouw zwommen met hun kleding aan in zee, dansten langs de snelweg in de bergen en omhelsden elkaar.
“Wat doen zij hier?”
Tja en dan liepen daar ineens een paar westerlingen tussen, waarvan ook nog een ongesluierde krullenbol.
Wie was er nu het meest verbaasd over deze contrasten?
Waar ik met verbazing naar hen kijk, staarden ze mij met dezelfde verbazing terug aan.
Tegenovergesteld contrast
Nog meer verbazing. Blijkbaar verandert Dubai met Eid Mubarak in een paradijs voor mensen uit Saoedie-Arabië. Weg van hun eigen samenleving met strikte regels.
Parkeren in Dubai Mall betekende aansluiten in de file. Binnen was het contrast met de locale bevolking goed zichtbaar. Voor het eerst in vier maanden ‘duwden’ mannen mij opzij bij de roltrap. Zonder dat ze mij aanraakten uiteraard. Mannen krijgen voorrang, is blijkbaar de overtuiging van deze mannen.
Vrouwen aten verstopt achter hun gezichtsbedekkende sluier. Ik werd aangestaard.
Dubai Mall werd leeg gekocht (en gegeten). Het contrast met de feestvierende menigte eerder die week op het strand was bizar groot.
Laat staan als ik dit vergelijk met de realiteit van Nederland. Ineens mis ik dat prachtige groene land waar iedereen moppert en klaagt over niets, waar het vaak regent….
Nog even en dan brengt KLM mij naar huis voor vakantie!
