De grootste verschillen tussen zakendoen in Nederland of de UAE
Zakendoen met verschillende culturen is heel leerzaam. Momenteel ben ik meerdere dingen aan het afstemmen met bedrijven in Nederland. Nu vind ik zakendoen met zo’n grote fysieke afstand ertussen sowieso niet de prettigste manier van zaken doen. Ik denk om eerlijk te zijn, dat dit ook komt omdat mijn manier van zakendoen in deze jaren in Dubai wel iets is veranderd. Komt bij dat ik soms best een drammerige, veeleisende klant kan zijn. Als je hier niet op je strepen staat, gebeurt er vaak weinig. Trouwens ik kan het ook niet helpen. Waar je mee omgaat, word je door besmet.
Zakendoen en zakelijke omgangsvormen in Dubai
Oh oh, mijn manier van werken en zakendoen wordt langzaam steeds iets meer Dubaiaans. Of hoe ik het ook moet noemen. Een mengelmoes van Westers, Arabisch, Filipijns, Pakistaans en Indiaas.
De klant is koning
Nu vind ik altijd al dat als iemand een dienst of service verkoopt dat het goed moet zijn. Zodra ik het gevoel krijg dat de andere partij er een potje van maakt of laks is, dan neem ik graag de controle over. Best irritant bij vlagen. Ik houd van heldere communicatie en het nakomen van afspraken. Nou met zulke karaktereigenschappen word je in Dubai uiteraard goed op de proef gesteld. Tot groot vermaak van menigeen uit een andere cultuur onwaarschijnlijk. Of zouden ze zich eerder storen aan mijn gedrag? En zeggen: “Typisch weer zo’n Noord-Europeaan. Die hebben altijd wat te zeuren. Het is ook nooit goed. Ik snap haar niet. Als 2 van de 3 airco’s in huis het doen, dan is het toch goed? Gedoe dat die 3e ook moet werken.”
Afbellen, verzetten, veel te laat komen of zelfs niet op komen dagen
Flexibiliteit heb je in Dubai echt wel nodig. Hoe vaak het mij niet gebeurd is dat mensen echt kort van tevoren een afspraak afzeggen of verzetten. Echt ontelbare keren. Één keer zelfs 10 minuten voor aanvang van de afspraak. Zwaar verontwaardigd was ik toen, omdat ik zelf alles op alles had gezet om op tijd te komen en ik net het bewuste kantoorpand binnen liep. De andere persoon zat nog in Abu Dhabi volgens zijn secretaresse. Lachwekkend en tenenkrommend. ‘Geloof je dit?’
Dat de andere partij veel te laat komt, is ook vrij normaal. Te laat volgens Westerse maatstaven. Het record is een afspraak waar ik 1,5uur op moest wachten. Dat ik toen zacht gezegd enigszins geïrriteerd was, werd niet begrepen. De afspraak ging toch door? Niets aan de hand toch?
Dat iemand plots van de aardbodem verdwenen lijkt te zijn en dus ook niet op komt dagen heb ik ook al een paar keer meegemaakt. Zat ik op de afgesproken locatie en diegene kwam niet. Nadat ik dan toch meer weer weg ging, ook nooit meer iets van die persoon gehoord. Heel apart.
Geld overgemaakt en vervolgens radiostilte
Ook is het me al een paar keer overkomen dat je vooraf voor een dienst moet betalen, omdat er bijvoorbeeld onderdelen besteld moeten worden. Iets wat vooral gebeurd met klusbedrijven. Vervolgens had ik braaf het geld overgemaakt, nadat ik eerst ongeveer gestalkt werd om te zien of ik akkoord zou gaan met de offerte. Zodra ik akkoord was en betaald had, was het ineens doodstil. Dan zit er niets anders op dan terug stalken, net zolang tot je de contactpersoon aan de lijn krijgt die je dan verteld: “I was just a busy with other customers.” Uiteindelijk komen dingen altijd op zijn pootjes terecht. Althans in mijn geval.
De verrassingsaanval
“Hallo! Hier ben ik.” Ook is het vrij normaal dat iemand zonder afspraak ineens bij je op de stoep staat. Vooral Indiërs zijn hier heel goed in. Toen ik nog als business development manager werkte, werd ik wekelijks bezocht door vertegenwoordigers of verkopers die iets wilde slijten aan mij. Zonder afspraak wisten ze zich op mysterieuze wijze langs de receptioniste te praten. Vanuit het niets stonden ze dan ineens in ons kantoor of zelfs naast mijn bureau. Beleefd als ik was, ging ik dan toch even zitten met ze. Waarop mijn Indiase collega altijd keihard moest lachen en achteraf zei: “Je bent veel te aardig. Je moet gewoon weglopen of de deur dichtdoen. Anders denken ze dat je interesse toont. Aardig zijn doen alleen Westerlingen. Daar kan je aan verkopen!” Haar advies vond ik eerst wat apart, maar later een best logische benadering die toch ook maar toe ging passen. En met succes. Het aantal verkopers dat onaangekondigd naast mijn bureau stond nam snel af.
Spontane afspraken waarin mensen zich wel even kort van tevoren melden, zijn overigens ook heel normaal. Als je in de buurt bent, ga je even langs of je maakt tijd voor iemand. Zouden daardoor al die agenda’s zo in de knel komen?
Heeft u even…
Zo kan ik eindeloos doorgaan. Al heel wat rare en grappige situaties mee gemaakt. Conclusie voor mezelf is dat ik toch enigszins veranderd in mijn benadering. Tja, ik ben wellicht wat veeleisender geworden. Tegelijkertijd ook juist relaxter, ‘no worries’.Nog altijd enorm Nederlands. Zeker als je het aan een Emirati, Arabier, Pakistani of Indiër zou vragen.
Vooral in het contact met Nederlandse bedrijven ben ik wat ongeduldig, en wil ik NU antwoord. Doorlooptijden bij het sluiten van een deal zijn in Dubai heel kort, dus dat ik in Nederland met gemak 3-5 werkdagen moet wachten op een eerste antwoord ben ik niet meer gewend. “Sorry mevrouw. Ons kantoor sluit om 17uur.” Het najagen en mensen aan hun afspraak houden, vind ik hier ondertussen zo normaal. Soms vergeet ik bijna dat dat een Nederlands bedrijf zijn afspraken wel nakomt. Wat is dat fantastisch. Een verademing!
Regelmatig betrap ik mijzelf
Ik weet dat ik zakendoen tegenwoordig iets anders benader. Als dat me weer opvalt, herinner ik mijzelf even:
“Laat gaan. Mensen in Nederland slapen nog. Nog niet bellen.”
“Zondag is geen werkdag in Nederland.”
“Oh ja, het is Tweede Pinksterdag in Nederland. Ook een vrije dag. Dan maar morgenvroeg rond 09.00uur Nederlandse tijd gelijk bellen. Of zou ik ze nog iets speling geven? Ach ja, laat ik dat maar doen…Ik bel woensdag wel.”
Geniet van de nieuwe week!
