Met emigreren is er van sleur geen sprake. Dat ik ver weg woon van de mensen waar ik om geef, is een keerzijde. Bij vlagen wordt dat ‘pijnlijk’ duidelijk.
Druk, druk, druk
We doen allemaal druk met onze dagelijkse bezigheden, terwijl we weten dat het het leven hier niet om draait.
Onze toegevoegde waarde zit niet in die prachtige presentatie of die deadline die je hebt gehaald. Ook niet in dat jij altijd kookt voor jouw gezin. En ook niet dat je altijd keurig op tijd bij afspraken bent. Onze toegevoegde waarde zit in het gevoel dat jij bij anderen achterlaat. Geef jij jouw dierbaren oprechte aandacht? Kan jij van ze houden ongeacht de omstandigheden?
In de 8 maanden dat ik in Dubai woon heb ik ondervonden dat afstand er helemaal niet toe doet als je echt van elkaar houdt. Op de momenten van geluk, lijkt het net of mijn dierbaren er ook bij zijn. En op momenten van verdriet, is die schouder er ook. Al zit er een Skypeverbinding tussen.
Een traan
Verdrietig genoeg hebben we al afscheid moeten nemen van meerdere dierbaren door overlijdens. Dierbaren die ik liever voor altijd bij me zou willen hebben. Op zulke momenten is de afstand echt niet leuk.
Al voelde ik me tijdens mijn eerste online begrafenis dichtbij mijn familie. Kan ook niet anders. Mijn 92-jarige ‘substituut oma’ had dit zelf geregeld. Haar dierbaren overal ter wereld moesten ‘bij haar begrafenis’ kunnen zijn. Synchroon met mijn familie stroomden de tranen van mijn wangen.
Onwerkelijk om op afstand te zitten en je tegelijk zo sterk verbonden te voelen.
Een lach
Gelukkig is het leven vaker een feest! Menig verjaardag heb ik op afstand mee gevierd.
Al moet ik zeggen dat ik nog nooit zoveel verjaardagen ben vergeten als dit jaar. Duidelijk dat mijn hoofd overliep met emigratieperikelen: visa, huis, eindeloze mannetjes, rijbewijs, hitte…
Slingers opgehangen
Afgelopen donderdag werd mijn favoriete en enige nichtje 7 jaar. Ver weg in Suriname. Onze woonkamer in Dubai hadden wij uiteraard voor haar versierd. Dat kon niet ontbreken op de video die wij voor haar opnamen.
Haar reactie kreeg ik op video teruggestuurd. Hartverwarmend: mijn nichtje die met grote ogen van verbazing onze video bekijkt. En haar lach die mijn hart deed smelten. Alsof ik naast haar zat!
Later op Skype moest ik haar natuurlijk wel de slingers laten zien.
Kleine wonders
Online bevallingen heb ik (gelukkig) nog niet mee gemaakt. Al zijn er wel 5 baby’s geboren. Helaas kan ik de nieuwe aanwinsten niet gelijk bewonderen. De berichtjes van trotse papa’s en mama’s maken mij op afstand wel superblij. Lang leve de kleine wondertjes!
Afstand is helemaal niet zo belangrijk.
Familie en vrienden draag je dicht bij je.
Jeetje Chien wat een leuke, interessante colums. Ik geniet ervan. Ben twee keer in Dubai geweest en hoop er dit jaar weer naar toe te komen. Ik heb nog niet al je colums gelezen, moet bij deze even stoppen, maar ik ga de rest zeker ook nog lezen en de nieuwe uiteraard! Geniet van het heerlijke Dubai!
Liefs Johanna
Dank je wel Johanna! Heerlijk om te lezen jouw enthousiaste reactie. Vanavond komt er weer een nieuwe column aan. liefs, Annechien