Wat een geluk heb ik. Al een tijd geleden heb ik blijkbaar de loterij gewonnen, alleen heb ik dat toen helemaal gemist…
Het zal je maar gebeuren! Je wint de loterij en je hebt de trekking helemaal gemist. Oeps, foutje. En dan vanuit het niets kom je erachter. Dat gebeurde mij afgelopen week. Ik moest er echt even van bijkomen. De trekkingsdatum was dan ook wel echt lang geleden, maar ik was nog net op tijd om de prijs te innen. Fantastisch!
Vertel, vertel…
Afgelopen donderdagnacht in een taxi van Dubai Marina terug naar huis, werd de boodschap helder. Wij kwamen terug van een avond uit met vrienden. Onze taxichauffeur begon bij vertrek een telefoongesprek. Zijn volume ging gaandeweg het gesprek omhoog en de onverstaanbare taal klonk indrukwekkend. Ik gokte op Pakistaans en mijn man dacht Sri Lankaans.
Bij onze bestemming aangekomen, mompelde de chauffeur wat in de telefoon en legde die daarna opzij om met ons af te rekenen. We betaalden hem en nieuwsgierig vroeg mijn man: “Are you from Sri Lanka?” Resoluut ontkende de man dit, hij kwam uit Bangladesh. We zaten er dus allebei naast.
“We heard you talking and tried to find out what language it was,” antwoordde mijn man. De verkrampte houding van de chauffeur veranderde: “Sorry that I was calling that loud. It was my brother. Something really bad happened to my family….” Ik keek hem aan aan en zag een traan over zijn wang lopen. Geëmotioneerd vertelde de chauffeur dat er een week daarvoor was ingebroken bij zijn vrouw en zoon in Bangladesh. Ze hadden zijn vrouw en zoon vastgebonden en hun mond met een prop dichtgestopt…. ondertussen werd alles van waarde uit hun huis gestolen.
“I work in Dubai for 7 years now and all the money that I have sent home is stolen. I bought some gold and sent that home. That is gone too. We have nothing left…” Zei de man in tranen. Toch was hij dankbaar want zijn vrouw en zoon waren er goed vanaf gekomen. “They are safe again. We will continue living life.”
Pffff…just another real life story from Dubai. Wandelend naar ons appartement liepen de tranen over mijn gezicht. Ik fluisterde hardop: “Wat heb ik een goed leven!”
Lot uit de loterij
Ik heb de loterij gewonnen. Op trekkingsdatum 13 juni 1980. Toen werd ik geboren in ‘mijn leven’. Geboren met een rijk leven voor me, in een liefdevolle omgeving en met een Nederlands paspoort.
We vergeten gemakkelijk om te kijken naar onze rijkdom. De schoonheid van het leven. Heb jij vandaag al je zegeningen geteld?
Count your blessings!
Mooi, Chien!!
Mooi verhaal! Zo is het maar net. Ik ben ook heel blij dat ik in Nederland ben geboren en dankbaar voor alle kansen die ik heb gekregen en die nog in de toekomst op me liggen te wachten.
We weten pas wat we hebben, als we zien wat we niet hebben.
Geboren worden in het land van overvloed bemerk je pas als je ziet, in welk land anderen geboren worden en mee maken.
Mooi lieverd. <3
Hi Annechien,
mooi verhaal, en goed om je je geluk te realiseren, maar het is de kunst om je dat zo eigen te maken dat dit gevoel niet verwaterd, zoals het al die voorgaande keren wél verwaterd is (want je hebt dit vást vaker gedacht . . . .)
Die realisatie komt ook terug in onze tweede (Boeddhistische Aandachtsoefening:
“” . . . Ik wil diepgaand leren kijken zodat ik kan zien dat het geluk en lijden van anderen niet verschilt van mijn eigen geluk en lijden, dat werkelijk geluk niet mogelijk is zonder begrip en mededogen en dat het najagen van weelde, roem, macht en zintuiglijk genot veel lijden en wanhoop kan veroorzaken. Ik ben me er van bewust dat werkelijk geluk afhangt van mijn geestelijke houding en niet van uiterlijke omstandigheden en ik kan hier en nu gelukkig zijn door te beseffen dat er in en om mij heen genoeg voorwaarden zijn om gelukkig te zijn. Ik neem me voor om op een juiste manier in mijn levensonderhoud te voorzien zodat ik kan helpen om het lijden van levende wezens op aarde te verminderen en het proces van de opwarming van onze aarde te keren.””
Heb het goed, Frans