The computer says no!

Zwak, ziek en koortsig kwam ik van de week bij de apotheek. Acht man personeel stond verveeld voor zich uit te staren. Er was geen klant te bekennen. Welkom in Dubai, waar arbeid goedkoop is en winkels een overdosis aan personeel hebben. In deze superkleine apotheek werken vier apothekers, twee kassières & twee dames voor make-up advies.
 
How can I help you?
Een mannelijke Arabische apotheker sprak mij aan. Gelukkig ben ik ondertussen wat gewend en kon ik zijn Arabische-Engels ontcijferen.

Ik overhandigde mijn verzekeringspas, mijn nieuwe recept en mijn herhaalrecept voor standaard medicijnen.

Not allowed
“Mevrouw, dit kan wel even duren. Kunt u over 10 minuten terugkomen?” vroeg de apotheker. Aangezien ik nergens kon wachten, liep ik naar de supermarkt om extra vitamientjes in te slaan.
 
Een kwartier later kwam ik terug. Veel te vroeg natuurlijk. Tien minuten betekent voor een Arabier eigenlijk een half uur.

Ik wilde zo snel mogelijk terug naar mijn bed. En mijn kant-en-klare recept wat ze op voorraad hebben, moest toch zo meegegeven kunnen worden? Bovendien waren er nog altijd geen klanten. 
 
Een vermoeiend gesprek volgde. Wat bleek, de dokter had een foutje gemaakt. Mijn herhaalmedicatie was voor 3 maanden voorgeschreven, alleen kwam dit niet overeen met de maanddosering. Dit leidde tot:

“THE COMPUTER SAYS NO.”

Of letterlijk: “Ma’am. It is NOT allowed.”
 
It’s not my problem
De arme man had de verkeerde klant voor zich gekregen. Ik liet me niet afschepen, omdat hij geen zin had om ‘mijn probleem’ op te lossen. Al bleef de man dezelfde zin herhalen: “No, it’s not allowed.”

Na lang doorvragen en aandringen van mijn kant, legde hij uit dat de verzekering mogelijk niet zou vergoeden. De makkelijkste oplossing (voor hem): “Come back next month.”

Bekijk hier het fragment van Little Britain

Come back next month
Ik voelde me al koortsig, maar door dit geneuzel steeg mijn lichaamstemperatuur toch echt nog meer.  Ondertussen stonden drie collega’s van de man in het Filipijns met elkaar te overleggen.

In Filipijns-Engels stelden ze voor om de verzekering of de dokter te bellen. De trots van de apotheker kwam in het geding. Dat kon hij niet laten gebeuren! Hij weigerde.

Totdat de dames zelf de telefoon pakten. Hij trok wit weg en griste geïrriteerd de telefoon uit hun handen. In het Arabisch voerde hij een kort gesprek en keerde zich tot mij: “No, I told you ma’am. It’s NOT possible.”
 
Little Britain – edition Dubai
De humor van de situatie kon ik ondertussen inzien. De apotheker en ik als hoofdrolspelers in een komische sketch van Little Britain – edition Dubai. De man was een perfecte acteur. Hij bleef in de herhaling vallen….niet mijn probleem. 

Na 45 minuten kwam de stoom uit mijn oren. Tijd voor mijn Hollandse strategie: ‘directe communicatie’.

Rechtstreeks belde ik de huisarts. De apotheker schrok van deze doelgerichte en mondige Westerse vrouw.

Uiteraard kreeg ik het antwoord wat ik zocht. Met een glimlach gaf ik de telefoon aan de apotheker. Schoorvoetend hing hij binnen 30 seconden op: 

“Ma’am it’s POSSIBLE.
I will arrange everything for you.
You can go home.
I’ll send the delivery boy to your house.
Good luck!”

NOTE: Cultuurverschil
Als je tussen de 202 nationaliteiten die in Dubai wonen niet mondig bent, word je eindeloos met een kluitje het riet ingestuurd. Door mensen die het goed bedoelen. Alleen is er vaak een ‘klein’ cultuurverschil: “Problemen zijn er om door te schuiven.”