HONG KONG, 07.00AM
“Volg mij. Houd mijn bloem in de gaten. Verlies je sticker niet, en ga op nummer in de rij staan.” Met deze gevleugelde woorden introduceerde onze Chinese gids zich. Vervolgens stak ze haar pluche bloem in de lucht, en liep ze met een snelle tred voor ons uit. Een groep van 16 toeristen. Allemaal op vakantie in Hong Kong, en allemaal in voor een dagje naar mainland China. Genummerd. Met een grote fluoriserende sticker op onze kleding. “Handig zodat iedereen weet dat jullie toerist zijn. Zo kan de douane jullie koppelen aan je visum.”
Hong Kong, een fantastische stad met zoveel te beleven! Prachtige natuurparken, tempels, authentieke wijken, nachtleven, heerlijk eten en vele ondefinieerbare gerechten. Een mix van China met Westerse invloeden. En een dagje China mag niet ontbreken. Zo gezegd, zo gedaan.
Zelf was ik nog slaperig op dit vroege uur. De gids niet, zij ratelde gewoon door of de toeristen nou reageerden of niet. Allerlei feiten over Hong Kong passeerden de revue terwijl we ons richting de ferry naar China begaven. Even later zaten we aan boord van een catamaran, die ons 50 minuten later aan wal zette in China, bij de haven van Shenzhen. Een stad met 11 miljoen inwoners. Shenzhen, één van de snelst groeiende steden van de wereld. Begin jaren zeventig had Shenzhen slechts 30.000 inwoners. In 37 jaar tijd groeide het uit van 30.000 naar 11.000.000 inwoners. Mijn mond viel open. Nu was ik wakker!
Follow me
Nooit gedacht dat ik achter het vlaggetje/paraplutje of in dit geval een pluche bloem van een gids aan zou hobbelen. Voor deze dagtrip naar het vaste land van China was het wel handig. Bij de douane stelden we ons braaf op in de rij, zodat we per nummer het land werden binnen gelaten. Waar we gelijk naar een bus werden geloodst, waar nog een Chinese gids ons opwachtte. Twee gidsen op 16 man. Niets zou in het drukke programma aan het toeval worden overgelaten. We begonnen met een bezoek aan een kleuterschool. Waarom dit erbij hoorde? Geen idee. Schattige buitenspelende kindjes die enigszins verlegen naar al die rare mensen met stickers zwaaiden.
We vervolgden onze reis door Schenzhen. Het was haast niet voor te stellen dat deze stad nog geen 37 jaar oud was. Het oogde enorm modern, totaal niet het China dat ik had verwacht te zien. Op straat was het overal uitgestorven. Dit in een stad van 11 miljoen inwoners. “Everybody is at work.” was de logische verklaring.
Zoals gezegd was het een bus-in-bus-uit programma. Na de kleuterschool door naar de locatie waar 3 originele beelden van het terracotta leger te bezichtigingen waren, heel toevallig in een juwelierzaak waar allerlei sieraden met de Jade steen te koop waren. Zoals te verwachten was, kwam ook heel toevallig de eigenaar van de zaak die dag langs en had hij ook nog heel toevallig een speciale promotie waar de in de val gestapte toeristen mooi gebruik van konden maken.
Ontmoeting met panda’s
Waar Nederland in de ban is van de Chinese reuzenpanda’s Wu Wen en Xing Ya die na een lange reis gearriveerd zijn in Ouwehands Dierenpark, hadden wij de eer om panda’s in China zelf te zien. In een safari park. Naïef ging ik uit van een heus safari park. Mijn verwachting bij de omschrijving kwam niet helemaal overeen met de werkelijkheid. Dit was bij nader inzien beter te omschrijven als een dierentuin. Een flitsbezoek met de toeristenbus die letterlijk de dierentuin inreed en ons voor de deur van het pandaverblijf afzette. Twee bolle buikjes lagen lekker te relaxen in hun verblijf. Mooie zwart-witte koppies vol haar. Even kwamen de panda’s in actie, er werden 2 stappen gezet en toen werd er weer verder geluierd. De pluche bloem werd al snel weer de lucht in gestoken door onze gids, “Follow me. We still have time to meet the tigers as well.” Bus in, bus uit. Voertijd voor de tijgers.
Tot zover Shenzhen. Op naar Guangzhou, de hoofdstad van Guangdong (Kanton). Een lange rit van 2 uur over een snelweg die qua verkeer veel deed denken aan Dubai. Gelukkig was onze alerte chauffeur een ster in uitwijken. Slechts kort waren er wat groene valleien met dorpjes te zien. Al snel werd mij duidelijk waarom Guangzhou de 3e grootste stad van China is. Een opeenstapeling van gebouwen en wegen waar geen eind aan leek te komen. Fabrieken, industrie, flats, huizenblokken en ga zo maar door. Omschreven als ‘One of the most prosperous cities in China. But due to rapid industrialisation, it is also considered one of the most polluted cities.’
Als het maar eetbaar is
Na een dim sum lunch, was er eindelijk tijd voor een glimp in het echte leven. Een bezoek aan een lokaal marktje waar een variatie aan eten tentoongesteld was. Tussen de gember en de nootjes voorzag ‘de kapper’ zijn klanten van een nieuwe coupe. Een tafeltje ernaast lagen allerlei gedroogde vruchten en specerijen. Ineens riep de échte Chinese gids enthousiast: “Yes, come people. This way. Look, look!” Gelukkig had ik al gegeten, anders was mijn eetlust spontaan verdwenen bij het aanzicht van allerlei levende diertjes, die hoe zeg ik dat netjes nou niet bepaald de ruimte hadden. Met mij kregen meer toeristen in onze groep het even zwaar. Vooral omdat op de tafel ernaast de niet-levende varianten te koop werden aangeboden. Lekker vlees op het menu vanavond? Snel liep iedereen door. En de gids werd alsmaar enthousiaster. Ik keek mijn ogen uit, het aanbod op de stalletjes, de geuren, de straatjes, de dicht op elkaar gebouwde huisjes, de viezigheid, de smog, het krioelen van mensen, dit was China zoals ik het verwacht had.
Of het nou strategisch bedacht was of niet, maar om iedereen weer even tot rust te laten komen vond de volgende tussenstop plaats bij een prachtige Boeddhistische tempel uit het jaar 537 BC. Verscholen in een drukke straat troffen we een oase van rust aan achter de poorten. Omringd door oude Banyan bomen, zag je iedereen weer landen. Alle indrukken van de dag mochten even vergeten worden. Zen.
We sloten de dag af met een bezoek aan de Dr. Sun Yat-Sen memorial hall. Een gebouw dat met donaties door vaderlandslievende Chinezen die in het buitenland woonden, werd gebouwd in 1931. Ter nagedachtenis aan Dr. Sun Yat-Sen, de eerste president en grondlegger van de Republiek China. Langzaam waren de indrukken van deze lange dag zo overweldigend dat zelfs de fluoriserende stickers niet meer wilden plakken en iedereen wel klaar was voor de terugreis naar Hong Kong.
“You were so lucky!”
De gids vatte de dag nog even kort samen, toen we door de avondspits manouvreerden richting het treinstation voor de terugreis naar Hong Kong: “We were so lucky! You saw the panda’s, the tigers and a crocodile leg on the market. Plus all the live stock for sale. Really, really lucky! Oh and don’t forget. Put the sticker with your number on your chest. You’ll need it for border control in China. And the sticker in Hong Kong later.” Ruim 2 uur later, na een trip van 16 uur arriveerden we moe maar voldaan in Hong Kong.
Wat was nou mijn hoogtepunt van deze dag?
Hmmm. Misschien toch wel de goedlachse gids met haar pluche bloem, die ons allemaal keurig weer thuis bracht in Hong Kong. En niet te vergeten onze persoonlijke toeristensticker, die ik de helft van de tijd bijna verloor. Het was een indrukwekkende dag in een bijzonder land. En ik moet zeggen, de toerist uithangen beviel me goed.
Ha Annechien,
Wat heb er je een mooie blog/site van gemaakt, het wordt steeds perfectionistischer!! Altijd weer leuk om je verhalen te lezen. Je maakt nog eens wat mee in je leventje vanuit het Dubai. Nu weer een leuke trip naar China.
Een lieve groet, en gezellige Paasdagen ( al zal je daar in Dubai niet veel aan doen).
Ankie
Beste Ankie,
Dank voor jouw leuke reactie!
Wens jou ook hele fijne paasdagen. Hier vieren we het inderdaad niet, maar de Hollandse paaseitjes in huis maken veel goed. Ik vind dit in Nederland altijd een mooie tijd in het seizoen, met de natuur die langzaam ontwaakt. Geniet ervan!
Liefs Annechien
Ha Annechien,
Ik ben echt een bewonderaar van jouw verhalen! Zo SPARKLING, echt geweldig. Ik ga ze weer delen met mijn vriendinnen!
Ha die Hetty,
Wow, ik voel me vereerd met jouw prachtige compliment. Dank je wel!
liefs Annechien